تاریخچه اختراع ساعت؛ و انواع ساعت
انسان‌ها همیشه مجذوب مشاهده‌ی گذر زمان بوده‌اند. از زمان انسان‌های ماقبل تاریخ گرفته تا امروزه که علاقه‌ی شدیدی نسبت به تکنولوژی وجود دارد، دنیای ساعت، ابزارهای زمان سنج بسیار زیادی را به خود دیده است. تا قبل از اختراع ساعتهای مکانیکی در اواخر قرن 13، ساعتهای آفتابی و آبی از رایج‌ترین روش‌های مشاهده‌ی زمان بودند.
تاریخچه ساعت؛ اولین ساعت جهان چه زمانی اختراع شد؟
ساعت یکی از قدیمی‌ترین اختراعات بشر است که برای اندازه‌گیری واحدهای زمانی گوناگون و کوتاه‌تر از واحدهای طبیعی یعنی روز، ماه و سال استفاده می‌شود. با گذشت بیش از ۶۰۰ سال از حضور ساعت‌ها در زندگی ما، می‌توان این وسیله اندازه‌گیری زمان را یکی از قدیمی‌ترین وسایل اختراع شده توسط اجداد باستانی انسان در زادگاه تمدن مدرن، بابل، دانست.
طبق سوابق تاریخی تاریخچه پیدایش ساعت و اختراع اولین ساعت ساخت بشر به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح مربوط می‌شود؛ در این زمان مصریان باستان مشغول ساختن ابلیسک‌های بلند در نزدیکی معابد و اقامتگاه‌های سلطنتی خود بودند. مردم به کمک سایه ایجاد شده از این سازه‌های بلند سنگی روی زمین، می‌توانستند زمان را به‌صورت حدودی تعیین کنند.
با وجود این که مدل‌های اولیه ساعتهای خورشیدی در بابل ساخته شدند، در نهایت دانشمندان مصری با ایده گرفتن از اختراع آنان، به توسعه ساعت‌ها کمک کردند. بزرگترین دوره نوآوری ساعت آفتابی در یونان اتفاق افتاد. ایرانیان باستان نیز از جمله افرادی بودند که از اختراع ساعتهای خورشیدی استقبال کردند و برای تعیین زمان از آن‌ها استفاده می‌کردند.
ساعت خورشیدی؛ پرکاربردترین ساعت اولیه جهان در دوران باستان
پیش از اختراع ساعت مردانه و زنانه به شکل امروزی، در دوران باستان افراد از ساعتهای خورشیدی برای اندازه‌گیری زمان به‌طور گسترده استفاده می‌کردند. این ساعت‌ها از یک صفحه گرد درجه‌بندی شده و میله‌ای با زاویه مشخص ساخته می‌شدند. با تابش نور خورشید به میله زاویه دار و ایجاد سایه روی صفحه مدرج افراد می‌توانستند زمان روز را تعیین کنند.
در واقع با تغییر مکان خورشید در آسمان، موقعیت سایه روی این صفحه نیز تغییر می‌کرد؛ بنابراین افراد می‌توانستند به‌راحتی زمان را تخمین بزنند. ساعت خورشیدی یکی از دقیق‌ترین انواع ساعت اختراع شده توسط بشر در دوران کهن محسوب می‌شود؛ چرا که به کمک این ساعت می‌توان زمان را با خطای حداکثر ۱۵ دقیقه‌ای تعیین کرد. ساعتهای خورشیدی یک جدول و نمودار دارند که برای تصحیح خطای اندازه‌گیری زمان در ماه‌های مختلف سال کاربرد دارد.
ساعت ستاره ای
ساعت ستاره ای به اندازه‌گیری و تشخیص و تطبیق زمان در شب به وسیلهٔ ستارگانی شاخص گفته می‌شود. این روش معمولاً به کمک ستاره قطبی به‌عنوان یک نقطهٔ ثابت، با مقایسه و سنجش جابجایی بعضی ستارگان دب اکبر در هر فصل نسبت به زمان متعارف است. کارکرد این ساعت بیشتر با کمک حرکت ستارگان و وسیله قراردادن آنهاست. ساعت ستاره‌ای صرفاً ساعتی شبانه است. این ساعت در زمان‌های گذشته و بیشتر در مکان‌هایی که به ساعتهای دیگر دسترسی نبوده‌است استفاده می‌شده‌است.
ساعت شنی
اولین نمونه‌های ساعت شنی در یک نقاشی از ۱۳۳۸ پس از میلاد دیده شده. این ساعت که معمولاً برای اندازه‌گیری مدت‌زمان‌های کوتاه استفاده می‌شده، از دو حباب شیشه‌ای تشکیل شده که با سوراخ کوچکی به یکدیگر متصل‌اند. شنِ ریز به علت نیروی جاذبه به حباب پایینی می‌ریزد. وقتی تمام شن به پایین ریخت مجموعه را برعکس می‌کنند تا فرایند تکرار شود.
ساعت مکانیکی
ساعتهای مکانیکی معمولاً نشان دهنده زمان با استفاده از زاویه‌ها هستند. این نوع ساعت‌ها پرکاربردترین نوع ساعت در میان مردم می‌باشد. رایج‌ترین آن‌ها ساعت‌هایی هستند که به صورت مدور درجه‌بندی شده‌است. این ساعت‌ها به ۱۲ قسمت تقسیم شده‌اند که هر کدام نشان‌دهندهٔ یک ساعت (عقربه ساعت شمار آن را نمایش می‌دهد) است. همچنین این ساعت‌ها به ۶۰ قسمت تقسیم شده‌اند که هر کدام هم می‌توانند دقیقه و هم ثانیه را نمایش دهند (با استفاده از عقربه‌های ثانیه شمار و دقیقه شمار). ساعتهای مکانیکی از نظر انرژی دو دسته ساعت کوکی و ساعت اتوماتیک هستند.